Mutfakta yemek yiyordum. Babam ve annem  hararetli hararetli Matsuyama Kulesinde ki bir hırsız hakkında konuşuyorlardı. O anda aklıma bir fikir geldi.  Geliyorum ! diye seslenerek mutfaktan odama doğru fırladım. Hemen dolabımın içindeki gizli zaman makineme girdim. Kahramanlık zamanıydı.  Birkaç saniye içerisinde Japonya’daydım. Matsuyama Kulesi’ ne girdiğimde hiç kimse yoktu. Birden bir gürültü duyuldu, bir aslan heykeli canlanmıştı ve bana doğru yaklaşıyordu. Neyse ki üzerime özel bir tulum giymiştim hemen  görünmez oldum. Ama geç kalmıştım. Bir sürü aslan heykeli bana saldırmıştı bile ama yarım saat sonra aslanlardan kurtulmuştum. Neredeyse bütün odaları gezmiştim ama hırsızdan bir iz yoktu. Tüm umudumu kaybedecektim ki bir sürü kırık tabakla dolu bir odaya düştüm. Tam o anda kulenin güvenlik alarmları çalışmaya başladı. Hırsız kaçıyordu! İşte o anda kovalamaca başladı, hırsız koşarken tabak fırlatıyordu birkaç tabakla beni vurdu ama olsun. Tam hırsızı yakalayacaktım ki beni kandırıp  bir odaya kilitledi. On dakika sonra kapıyı açtım hırsız da gitmişti. Eve döndüm, annem ile babam evde yoktu. Bir de televizyona baktım ki haberlere ben çıkmışım.

• Ada Gökler
• Bostancı Doğa İlkokulu / 3-A sınıfı
• İstanbul